Yaşamla ölüm arasında ateşler içinde yatmaktı aşk Noktalar ve büyük harfler olmadan bir solukta yaşamak hayatı Seni kor yapıp içime zehrini çekmek Son nefesimi nefesine verip yeni bir hayata senden doğmak Hayalini kurmaya korktuğum yerlere varmaktı aşk Parmak aralarında terlemek Sakallarında tel tel mutluluğu aramak "Bir şey söyleyeceğim" deyip, yakaladığım bakışında gülümsemek Derin bakışlarının buğusunda yıkanmaktı aşk Söylemesen de, içinden "Gözlerin çok güzel" dediğini duymak Yüzünün kıvrımlarına umut kırıntıları serpiştirmek ki Somurtunca kucağına dökülüp seni güldürsünler Adını hüzne öykünen dizelere bulamamaktı aşk Ne kadar kıskansan da sana atfedilmemiş şiirleri Hayalini ayrılık kokan karanlıklara sokmamak Ertelemek seni yaşamayı bitirip anılara taşımayı Aşk... Geceleri kabuslar içinde uyanıp Yatağın, olmadığın tarafındaki boşluğundan düşmek İsmini, belki duyarsın diye karanlıklara fısıldayıp Sen tekrar göz kırpıp "Hadi barışalım" diyene dek nefesimi tutmak ZEYNEP KAPLAN 2015 Blog'umda İlk Yayımladığım: 4 Mart 2018 |
Comments
Post a Comment